Dagboek week 5/07

 

05/07 Geen koffie meer

Een tijdje geleden heeft onze Nespresso machine het begeven. Er was toch wel enige “paniek”.
Want een goede kop koffie daar houden wij allemaal wel van. Ikzelf ben van een andere generatie dan mijn ouders, dus ik ben meer voor het DIY (Doe it yourself) Na wat opzoekingswerk ben ik begonnen met de koffie machine open te gooien en op zoek te gaan naar het mogelijke probleem. Heel voorzichtig stap voor stap heb ik ieder onderdeel bekeken en uiteindelijk heb ik het probleem toch gevonden.Nu blijkt wel dat dit stukje zelf, momenteel zeer moeilijk te vinden. Er is omwille van corona maar een beperkte voorraad. De bestelling is geplaatst en nu is het wachten op het stuk.

Update 12/08 Terwijl ik in London was is het stukje aangekomen, vanaf ik terug was heb ik het gefikst.
Op deze manier toch wel een enorme kost uitgespaard, daar waar normaal gezien een technieker van Nespresso aan te pas komt. En die vragen voor zo een kleine herstelling toch al vlug een heel dure vergoeding, terwijl het stukje zelf slechts een 2 tal Euro kost.

 

07/07 Een laatste keer quizzen met de vrienden.

Ondertussen is het al enigszins iet of wat van een gewoonte geworden. Het 2 wekelijkse zoomen met onze vrienden, Belgen en Britten mixed up. Iedereen met een drankje, en een grote glimlach, de ene keer quizzen we, de andere keer praten we over hoe gek 2020 is en de impact het heeft op ons dagdagelijkse leven, (al da niet met kinderen), plots afgesloten te zijn van vrienden en familie.
je thuis.

We praten over van alles en nog wat, maar de rode draad bij iedereen is toch wel hoe lastig het is voor iedereen om van thuis uit te werken. Je werk is je thuis, en je thuis is je werk geworden.
De enige dag lukt dit al wat beter dan de andere, maar hoe langer de maanden van lockdown duren hoe moeilijker. Een van de vrienden meldt ons ook dat het bedrijf dat hij voor werkt (een bank), sterk aan het speculeren is om in de toekomst hun personeel slechts 1x per week naar het werk te laten komen. Er is zelfs lichtjes sprake om geen gebouw meer te hebben, de kosten die men hier mee zou uitsparen zijn ettelijke miljoenen per jaar.
Verder waren we ook bezig over hoe moeilijk het soms is om je echt te focussen, om niet afgeleid te worden van het een of het ander, je huisdier waar je nu constant bij bent, of die koffie of sigaret die je maar niet links kan laten liggen, of die leuke film/serie of muziek die je toch maar niet kan stoppen.
Het feit dat er geen controle is, en dat er niemand over jou schouder kijkt maakt het zeker niet makkelijker. Sommige zeggen dat ze vaak later werken of wanneer ze er zin in hebben, dat ze enorm flexibel hun uren toepassen en dit liever op deze manier invullen dan zich echt te schikken naar een 9 to 5, terwijl anderen net wel nood hebben aan die vastere structuur.

 

08/07 De maskers zijn er!

Na heel wat van vrienden, familie en kennissen te contacteren in de UK, is mijn vriendin er in geslaagd om een 10 tal N95 maskers op de kop te tikken. Deze hebben we vooral aangeschaft voor de toekomstige rijzen met de Eurostar en ander openbaar vervoer. Want je mag zelf nog zo veilig zijn als je wilt, enorm hygiënisch zijn, je handen wassen, afstand houden. Er zullen steeds andere mensen zijn die zich niet zo nauw aan de regels houden.

 

09/07
Eindelijk het is zover, het is enigszins moeilijk te vatten dat we morgen terug samen zullen zijn.
Mijn vriendin is volop aan het pakken voor de aankomende reis naar België.
We zullen plots voor een maand samen zijn, want de intentie is dat zij eerst naar hier komt en ik ga dan mee terug naar London voor een aantal weken. Spannend!

10/07 Terug herenigd

Eindelijk na bijna 5 maanden zien mijn vriendin en ik elkaar terug.
Op weg naar het Eurostar station in Lille, geen grenscontrole’s, ik kom zonder grote problemen (buiten wat file) mooi op tijd aan in het station.
Het voelt vreemd aan om terug elkaar te zien en te horen in real life en niet via een telefoon of computer scherm. Natuurlijk is het een gigantisch voordeel dat we elkaar kunnen zien via de moderne technologieën iets wat ze in 1918, tijdens de vorige grote pandemie (Spaanse griep) niet hadden, waar we ons absoluut van bewust zijn.

Na heel wat gepraat over hoe gek het is terug samen te zijn en hoe het toch zover kon komen, zijn we op weg naar het Gentse, voor een weekendje weg.
Niet in het stadscentrum, maar in de boerenbuiten, weg van de drukte en het volk in een kleine en fijne Airbnb.

 

11/07

Lang uitgeslapen en heel fijn om terug naast elkaar wakker te worden.
Rustig opgestaan en een deugddoend ontbijt genomen, om er na te genieten van een lange wandeling te midden van de velden. De natuur kan toch o zo mooi zijn en rustgevend.
Wat een verschil met een paar maanden geleden, waar we in lock-down waren. Godzijdank heb ik een tuin waar ik kan in vertoeven, mijn vriendin heeft dit jammer genoeg niet in London.

’s Avonds zijn we naar het warenhuis gegaan, wij dragen steeds ons masker en voelen ons ferm bekeken wanneer we dit aan hebben, daar wij zo goed als de enigen zijn die een dragen.

 

12/07

Zelfde ritueel vandaag zoals gisteren.
Het enige verschil is dat we in de late namiddag naar Gent afzakken. Om toch iets van een toeristisch gevoel te geven aan deze vakantie in ons eigen land. Zoals steeds opnieuw met een masker aan. In de warme dagen is dit toch echt geen evidentie. Zeker met een N95 masker zoals wij dragen.

Alweer enorm veel bekijks, maar nu zijn we dit ondertussen toch al wat gewoon geworden.
We wandelen door het centrum en het valt ons op dat wij zo goed als de enige mensen zijn die effectief met een masker rondlopen, alsof er van een pandemie geen sprake is. Ik denk dat ik welgeteld een 2 a 3 tal mensen heb gezien met een masker, van de meer dan 1000 die we hebben tegengekomen tijdens onze dag hier in Gent.

We zoeken ons een rustig plaatsje op het terras van een restaurantje een eindje weg van de drukkere straten. 

Nu we terug zijn in onze Airbnb hebben we het kort over onze daguitstap en hoe gek het eigenlijk is dat we zo weinig mensen zagen met een masker, het is voor ons eigenlijk al een uitgemaakte zaak dat er hier en in andere delen van Europa waarschijnlijk in het korte terug een nieuwe uitbraak zal zijn.
Die hopelijk niet zal leiden tot een nieuwe lock-down.